यौवन देउ या नदेउ - नेपाली कविता

नाकेंद्र न्यूपाने

फक्रेको छ यौवन देउ या नदेउ
म माग्छु यो जीवन देउ या नदेउ

माध्यम पर्याप्त छन् व्यक्त गर्न
सस्तो छ चुम्बन देउ या नदेउ

हट्नेछ पर्दा अवश्य एक दिन
चम्किलो गगन देउ या नदेउ

जहाँ म आफ्नो संसार देख्छु
त्रि्रा ति नयन देउ या नदेउ

छ प्यास अनन्त ति अधर भरिमा
‘याचवि’ लाई तनमन देउ या नदेउ
कहिले तल कहिले माथि, हो यही त जिन्दगी,
एकनासको हुन्न सधैं, हो यही त जिन्दगी ।।

रातहरुमा बात गर्दै आँसु बग्छन टप टप,
दिनमा कहिल्यै भोक प्यासै तड्पाइ त जिन्दगी ।।

कठै एक गास भात छैन हातमा कसैका,
फालाफाल मालामाल खै कहाँ छ जिन्दगी ।।

यस्तै खाल्डा खुल्डी काँडाघारी बिच,
झर्नलाई फुल्छ सधैं एकनास हुन्न जिन्दगी ।।

बाटो हेर्दी हौ नेपाल आमा आँखा तानी तानी
यसपाली त पक्कै छोरो घर आउँछ भनी

दशैँ हाम्रो महान चाड आमा तिम्रो माया
छाति भरी बिछोड पोल्छ विदेशको छायाँ
पाखामा हामी भयौँ पर कता कता टाढा

छुट्यो काख हातको टीको आफ्नो डाँडाकाँडा
मैले रातभरी सम्झे आमा दिनभरी पनि
पक्कै जान्छु एकदिन त आशिक बोक्छु भनी

Posted by Unknown on 11:29. Filed under कविता, नेपाली भाषा, साहित्य . You can follow any responses to this entry through the RSS 2.0. Feel free to leave a response